Ai Weiwei 1 Inleiding

De tentoonstelling opent met een tijdlijn van het leven van Ai Weiwei. In onze tijd is het kunstwerk niet meer los te denken van zijn maker. Dat is een nare gewoonte die vaak tot gevolg heeft dat het kunstwerk voor lief wordt genomen, omdat de maker een boeiende biografie heeft. Het is maar heel zelden zo, dat het kunstwerk, met name de vorm die het heeft gekregen, rechtstreeks te herleiden is tot het leven de maker. In deze tentoonstelling komen beide voor: rechtstreekse beelden uit de media die Ai gebruikt, en de beelden die rechtstreeks een gevolg zijn van wat hij beleefde. Dat geeft de tentoonstelling een sterk documentair karakter.

In de winkel van de Kunsthal wordt een toonaangevend boek verkocht:
Holzwarth H.W. (2020) Ai Weiwei. 40th Anniversary Edition, TASCHEN

Daar staat op de achterflap:
“A comprehensive excursion through the life and work of this star artist, who like no one since Joseph Beuys has succeded in intertwining sculptural, media and political thinking.”

(“Een uitgebreide excursie door het leven en werk van deze sterkunstenaar, die als niemand anders sinds Joseph Beuys is geslaagd in het met elkaar verweven van sculpturaal, media en politiek denken. ”)

 In deze zaal zijn feitelijk drie kunstwerken te zien:
1 Boom (Tree)
2 Cirkel van dieren
3 Dierenriem van Lego

Drie media-artikelen door mij bij elkaar gezocht en vertaald

De tentoonstelling over Ai Weiwei is te zien in een kunstmuseum. Een vorige tentoonstelling, ook in een museum, was in Tilburg, in 2012 in De Pont. Dat Weiwei’s tentoonstellingen plaatsvinden in musea is opmerkelijk omdat de thema’s die hij aansnijdt in veel van zijn werken, vooral politiek en maatschappelijk van aard zijn.

Een Duitse filosoof die sterk betwijfelt of de kunst die hier getoond wordt wel echt kunst is, en niet bijvoorbeeld journalistiek, antropologie of communicatie, is Christoph Menke. Dat geeft hem meteen de opdracht om dan te bedenken wat kunst wél is.