Misschien zijn het twee delen. Er is een zekere spiegeling waarneembaar die niet echt een zuivere spiegeling is. De vorm doorknippen en uiteenschuiven toon dit aan. Het doorknippen gebeurt op een logische plek, daar waar zo veel mogelijk segmenten onbeschadigd blijven. Het linkerdeel opent zich van west naar oost, het rechterdeel sluit zich van oost naar west. Links ontvangt, rechts omsluit. |
||
Horizontaal delen. Uiteen schuiven. Een onzekere spiegeling. Bovendeel en onderdeel vragen om voltooiing. Zonder tegendeel vervalt hun functie. | ||
Naar elkaar toe schuiven. Het geheel is in de breedte gevoeld. Landschappelijk. Eerst worden links en rechts gesloten, onontkoombaar direct erna onder en boven. | ||
Zo komt dus ruimte tot stand. Door bedachtzaam segmenten naar elkaar toe te schuiven en aaneen te voegen. Gesloten vraagt om toegang, horizon zoekt verticaal. Openheid laaft zich aan intimiteit. De vorm wil van bovenaf worden gezien en verzet zich tegen de ophanging als poster. Het gaat hier om Lurrak, aarde, en wat in de aarde rust. |
Het geheel uit segmenten (Chillida 19)
- Gegevens
(Leestijd:
1 - 2 minuten)
Abonneren
Rapporteer
Mijn reacties