We treffen nogal wat oude bekenden, zoals dit beeld van Houseago dat we ooit ontmoet hebben op de Triënnale Beaufort aan de Belgische kust. Het staat er hier in het malse gras niet zo mooi als toen op die ruige kust aan de haven. Maar het bewaart desondanks zijn Odysseus-achtige kracht, of beter de archaïsch Griekse kwaliteiten.
En waar we echt blij mee zijn, is dat er onder de toehoorders altijd spontane 'gasten' aansluiten, zoals dit keer een jongetje, dat zijn karretje achter ons aanduwt, om er vervolgens, tijdens ons gepsrek, in plaats te nemen, om op zijn gemak alles te kunnen volgen.
Natuurlijk kunnen we het niet laten om ook enkele beelden ter sprake te brengen, die niet to deze 'ArtZuid' behoren, zoals Rodins 'denker' bij het Hilton hotel, en Havermans 'denker' bij het Minervaplein.
En al evenzeer geldt dat voor het beeld van André Volten, aan het einde van de Minervalaan, waar we onze wandeling besluiten. Want als er een beeld is, dat zich zonder problemen kan meten met alle beelden die we vanmiddag hebben gezien, dan is het wel dit ensemble van dubbele, 'omgespiegelde' zuilen. Inmiddels is het twee en een half uur later, en we gaan voldaan uiteen.
ArtZuid is een heerlijke tentoonstelling en ik verheug me al op de volgende twee groepen waarmee ik deze wandeling ga maken, op 14 juli en 14 augustus.