Geslaagde première

Gegevens: Geschreven: 13 juni 2017

(Leestijd: 2 - 3 minuten)

		We begonnen met koffie in de foyer en gingen daarna naar de filmzaal. Daar vertelde Jeroen Damen over het idee achter de film, hoe de film tot stand kwam en dat zijn dochter Sien de drijvende kracht is achter dit project. Daarna werd de film vertoond. Dankzij de professionele hulp van de Cinema Oostereiland had de vertoning op het doek heuse bioscoop-kwaliteit en was ook het geluid goed op de zaal afgestemd. Het zal niet de laatste keer zijn, want De Cinema, Mandarte en Sienoniem hebben besloten dit project na de zomer voort te zetten en uit te breiden.

		Na de film boden wij ons boekje MEER ZIEN IN MODERNE KUNST aan, dat samen met de KIJKWIJZER, een vouwblad op zakformaat, een geheel vormt. Gelukkig hadden wij genoeg boekjes bij ons, want ze vonden gretig aftrek. (U kunt ze natuurlijk altijd nog bestellen, via info@sienoniem.nl à € 14,95 plus € 3,60 verzendkosten)

		Buiten voor de Cinema verzamelden wij ons daarna voor een wandeling over de Westerdijk, waar Gemeente Hoorn en Stichting Indenbeginne elk jaar opnieuw een aantal sculpturen plaatsen. Het weer was geweldig: de sterkste zonkracht in Nederland tot op dat moment (8.7 !) en een heerlijk koele bries vanaf de Hoornse Hop maakten er een aangename zondagochtendwandeling van. De beelden zelf moeten verbaasd zijn geweest, dat er zomaar opeens, vijf rijen dik over hen gesproken werd. Dat deden we aan de hand van de wijzer, vermengd met de opmerkingen uit het publiek, en de onderlinge betrekkingen die de beelden in ons opriepen. Waar nodig vulde Ed Wagemaker van Stichting Indenbeginne onze informatie aan, en hield een warm pleidooi voor het thema Land – Water –Communicatie (http://stichtingindenbeginne.nl/over-ons-meer/)

		Het eerste beeld waarbij wij stil hielden was dat van Linda Verkaaik, want dat is het grote geheim achter Meer Zien in Moderne Kunst: je moet er even bij stil blijven staan. Gewoon jezelf de tijd gunnen om goed te kijken en het beeld gunnen om in jezelf aan het werk te gaan. Dat is niet zweverig of vol moeilijke woorden, dat is gewoon ontspannen, alsof je op de markt staat en kijkt naar de uitgestalde waar. Eerst maar eens dat hoogdravende kunstgedoe wegdoen en zelf kijken, daar draait het om.

		Alle beelden bleken de gemoederen volop bezig te houden, ook al waren ze gemaakt door kunstenaars waarvan de meeste toeschouwers nog nooit gehoord hadden.

		We besloten onze tocht bij het beeld van Rudi van de Wint, dat buiten Schouwburg het Park in de Hop in het water staat. Met name dit beeld profiteerde van het uitgelezen weer door het zonlicht dat op de glanzende platen weerkaatste en de extra plastiek die het kreeg dankzij de schaduwwerking. Beide ochtenden waren een succes en stimuleren ons om door te gaan: na de zomer laten we zeker weer van ons horen on Hoorn!