"Een esthetische beschouwing van kunst schiet tekort, omdat ze het zwaartepunt bij de beleving van de beschouwer of schepper legt en niet bij de waarheid, 
In het weblog staan algemene artikelen over beeldende kunst, dingen, woorden, aanwezigheid.
Hoe kan ik weten wat ik denk, totdat ik zie wat ik zeg?
How can I tell what I think till I see what I say?
- Gegevens
Politieke stellingnames in de kunst.
Waar te beginnen?
Voor vertrek naar Venetië luisteren naar de twee uur durende podcast van The Art Newspaper. Daaruit komt een mooie parabel tevoorschijn over onze eigen tijd: “Queer” = ontheemd (ook in eigen kring) = migratie, van buitenaf gedwongen = de zoektocht naar de eigen identiteit = de vraag hoe met de eigen identiteit om te gaan = hoe om te gaan met je (nieuwe) omgeving.
- Gegevens
(Fotorealisme in Centraal Museum Utrecht, 10 februari t/m 9 juni 2024)
Het Centraal Museum in Utrecht heeft een boeiende tentoonstelling gemaakt. Boeiend omdat het mooie grote schilderijen toont, die net doen alsof ze het leven van gewone mensen tonen. Boeiend als alle oude kunst, die figuratief is, en waarvan je meteen denkt dat je alles ziet wat er te zien is. Lekker mooi ook. Totdat de nasmaak komt. De nasmaak die verraadt dat je toch niet alles zag. Dat je nog eens moet gaan kijken wat er nu echt te zien is.
Want wat er echt te zien is, waarover het echt gaat, is zoals bijna altijd in de beeldende kunst, niet rechtstreeks in beeld gebracht.. Het is een chocolade truffelgebakje. Na de beet door de chocolade heen, moet je niet lang meer wachten. Een zoete geur komt los van kaneel, acacia-honing en vers hooi. Het delicate aroma vervliegt snel. Daarna rest alleen nog het besef hoe verfijnd het smaakte en wat er onder de toplaag verborgen lag. Er zit niets anders op: nog maar een hap. Misschien is er wel meer te ontdekken.
Want wat er echt te zien is, waarover het echt gaat, is zoals bijna altijd in de beeldende kunst, niet rechtstreeks in beeld gebracht.. Het is een chocolade truffelgebakje. Na de beet door de chocolade heen, moet je niet lang meer wachten. Een zoete geur komt los van kaneel, acacia-honing en vers hooi. Het delicate aroma vervliegt snel. Daarna rest alleen nog het besef hoe verfijnd het smaakte en wat er onder de toplaag verborgen lag. Er zit niets anders op: nog maar een hap. Misschien is er wel meer te ontdekken.
- Gegevens
Galerie Fons Welters maakte naam door zijn kwaliteit om jonge, getalenteerde kunstenaars te tonen terwijl ze nog relatief onbekend zijn.
Ahn Trần is een jonge kunstenares, dit jaar nog resident aan de Rietveld Academie in Amsterdam.
Het werk van Anh Trần treft me. Er is iets wat me doet blijven staan. Ik weet nooit precies wat, dat blijkt pas als ik er langere tijd naar kijk. Liefst alleen, in stilte, zodat de woorden langzaam kunnen komen. Vroeger noemde ik het schoonheid, in de overtuiging dat het vooral iets moois moet zijn, wat je bij een kunstwerk doet stilstaan. Colleges esthetica verder, weet ik dat ‘schoonheid’ en ‘mooi’ erg vage begrippen zijn. Er is bij mij ook altijd herinnering in het spel, hoe onbewust ook. En eigenheid van de kunstenaar die ruimte laat voor mijn eigen gevoel. Het werk van Anh Trần is voor mij vaag verbonden met dat van Cy Twombly. Anh is niet zo figuratief als Cy, maar haar handschrift is net als bij hem, nadrukkelijk eigen. Beiden schilderen landschappen waar ik naar binnen kan.
- Gegevens
(Zie ook het filmpje aan het eind van dit artikel.)
Het museum schrijft: “De tentoonstelling 31553580 obsessie voor nummers en schema’s toont een verlangen naar structuur en logica in de chaotische wereld van ieder mens.”
- Gegevens
Salons zijn van alle tijden, maar er zijn grote verschillen
- Gegevens
Lisanne Sloots keert met de tentoonstelling Is getekend: Houtskool na 18jaar terug in Hoorn. Zij heeft zich inmiddels tot een toonaangevend houtskool-kunstenares ontwikkeld. In 2019 publiceerde zij het boek Houtskool , dat een bestseller werd, ook op de kunstacademies..
Het boek opent met een citaat van Maxime Lalanne (1827-1886):
De houtskooltekening is de meester van alle soorten tekeningen; door de kracht, de transparantie en de zachtheid van toonwaarden en door de helderheid en de diepte die het werken met dit materiaal geeft.
- Gegevens
Van Freud’s schilderijen zou je allemaal close-ups moeten maken want er is zo’n weelde aan kleurige gebiedjes per vierkante centimeter en verder lijkt het net alsof hij met een hele harde kwast schildert, zodat je bijna niet wilt geloven dat het op doek is maar dat het op paneel geschilderd lijkt.
- Gegevens
Terwijl ik mijn video maakte over dit schilderij, (zie ook MZMK), popten er steeds meer vragen bij me op over de leesbaarheid van het landschap. Waaraan is die te danken?
- Gegevens
Terwijl ik mijn video maakte over deze prent (zie ook MZMK) begon ik mij steeds meer te verbazen over de populariteit van deze prent. Waaraan is die te danken?
- Gegevens
Danig onder de indruk van de tentoonstelling in het Sieboldhuis in Leiden, kan ik de etser en de etsen van Tanaka Ryōhei niet loslaten. Alsof het verklaren van het werk en de figuur er achter – volgens de biografische foto’s is hij hyper traditioneel – het nauwgezet waarnemen rechtvaardigt. En vooral mijn ontzetting over zoveel ‘dwangmatig’ vakmanschap.
- Gegevens
Afgelopen week bezocht ik de tentoonstelling Matthew Monahan Boys Don't Cry bij galerie Fons Welters.
Intussen voel ik me daar thuis en tegelijk is Matthew Monahan, sinds ik zijn werk voor het eerst ontmoette in Sonsbeek in 2008, een oude bekende. Zijn werk is altijd figuratief, het gaat altijd over mensen en het heeft altijd een zekere mystiek. Dit jaar (zomer 2019) hebben we met verschillende groepen staan praten over zijn werk op de tentoonstelling Artzuid in Amsterdam. Het beeld dat hij daar toonde heette Throne I / "Daisy Pusher" / Throne II / Satyr. Hier ziet u nog een geheugensteuntje. het beeld is voor velerlei uitleg vatbaar en we hebben er aardig wat uurtjes doorgebracht.
Aan de tentoonstelling nu wijd ik aandacht op mijn sculptuurblog onder de titel
Matthew Monahan bij Galerie Fons Welters
U komt er als u op bovenstaande link klikt.
Op dit weblog van Mandarte zijn meerdere artikelen over Matthew te vinden. Daarvoor gebruikt u de zoekfunctie en typt "Monahan".
Dan krijgt u de keuze uit verschillende artikelen. Vergeet u vooral niet te reageren, ik lees uw berichten graag.
- Gegevens
Speel en wees jezelf. Het kwam in me op toen ik terugdacht aan Artzuid, dat ik bezocht met een aantal in kunst geïnteresseerde mensen. Mijn groep liep een beetje opstandig en cynisch door het werk van Jésus Rafael Soto, waarin kinderen opgewekt verstoppertje speelden. We begrepen dat het erom ging iets te beleven, maar wat precies wisten we niet. We zijn het speelse kind in ons verloren.
- Gegevens
Vandaag bezocht ik het Stedelijk Museum in Amsterdam. Gewoon, om weer eens een oude bekende terug te zien. Om te zien of alles nog zo was, als het altijd was. En nee, dat was niet zo. Als de kunst werkelijk aan het veranderen is, verandert het Stedelijk mee. Dat doet me goed. Zo behoudt zowel de kunst als het museum een signaalfunctie. Daar is het dat we onze tijd lezen, niet in woorden maar in beelden. Het vergt enige oefening, maar is dan zeker de moeite waard.
- Gegevens
Parijs, 12 februari 2019. Dit is de koffiebar boven in het Musée d’Orsay. We dronken er heerlijke koffie, deelden een schaaltje zoetjes en kwamen even tot rust na het weerzien met al die 19e-eeuwse kunst. Wij zaten onder aan het trappetje met de gouden leuningen, rechts in beeld. Precies daartegenover, als je het trappetje oploopt, vind je dit prachtige wandpaneel:
- Gegevens
De eerste filmdag: het atelier van André Volten
In Amsterdam-Noord tussen de nieuwe, hippe gebouwen ligt het atelier van André Volten.
Van het atelier wordt binnenkort een prachtig museum gemaakt waar zijn werk te zien is.
- Gegevens
Homenaje a Bach 1996
Terracotta, H = ca. 40 cm
Eduardo Chillida
S.Sebastian, Chillida Leku
Het Mandarte-weblog "Meer Zien In Moderne Kunst" heeft bestaan van juli 2007 tot en met september 2014.
In die periode zijn er tal van korte artikelen verschenen over veel verschillende onderwerpen, zolang het maar iets te maken had met beeldende kunst.
Het waren vooral achtergrondartikelen bij de cursussen, lezingen en excursies van Mandarte.
Ik ging me naarmate mijn proefschrift vorderde, steeds meer toeleggen op beeldhouwkunst.
In 2014 startte ik daarom een nieuw weblog: sculptuur
Daar stel ik telkens één sculptuur centraal.
Dat is toch wel het minste dat ik kan doen tegenover alle energie en concentratie, die het maken van een sculptuur kost.
Daarnaast blijft er het denken óver sculptuur en beeldende kunst in bredere zin.
Zoals over begrippen als dingen, woorden en aanwezigheid.
Die artikelen blijven voorlopig hier.
Ik hoop dat u ze blijft lezen.
En dat u af en toe reageert.
- Gegevens
 |
Terug uit een zonovergoten Venetië, na een opmerkelijk overvolle Biënnale, is de vraag: wat was daar nu écht belangrijk? Wat voegt deze Biënnale toe aan de beeldende kunst van onze tijd en aan onze visie daarop? Er zijn in het centrale paviljoen en in de Arsenale nogal wat beeldende uitingen te zien die echt geen kunst zijn. En dus wordt er een hoogst gevaarlijk spel gespeeld rond de vraag: ‘wat is kunst’? |
|
| Aleister Crowley Tarotkaart De Zon (detail) |
- Gegevens
 |
Verstomd stap ik, fototoestel in de aanslag, door het atelier in Oude Niedorp. Lomp en onhandig, omdat de enorme verandering nog niet wil doordringen. Allereerst is er de sfeerverlichting die tal van ‘hotspots’ aanlicht en een rustig overzicht verhindert. Waar te beginnen? Langs de mobiele wanden, die in een achthoek staan opgesteld of bij de bloemen, in het midden? Je kunt erheen lopen tussen de tafels door, die als een Griekse meander zijn opgesteld. Wat is hier gaande, waar is de vertrouwde chaos, welke krachten hebben hier ingegrepen? |
- Gegevens
 |
In het Louvre is op dit moment de tentoonstelling te zien : Raphaël, les dernières années, ofwel “Rafaël in zijn laatste jaren”. Een prachtige schilderijententoonstelling in samenwerking met het Prado.
Afb. hiernaast:
In Teylers Museum in Haarlem heet de tentoonstelling gewoon “Rafaël |
|
- Gegevens