Daar showde ze een van haar creaties, een soort rollenspel dat ze zelf opvoert, tussen door haar zelf gemaakte poppen. Daarin speelt ze een ‘typetje’ en betitelt zichzelf dan als ‘de moeder van de wezens. In haar spel is ze ‘de schakel tussen het publiek en de beelden’.
“Als ik energie in een beeld stop, kan ik een relatie opbouwen met het object” zegt ze dan plotseling, heel erg kunsttheoretisch. En als voorbeeld toont ze een video van een maaltijd die ze houdt met ‘Gigo’, haar sculpturale held met wie ze op vakantie was in Spanje.
Maar tegelijkertijd is ze erg praktisch een ‘debutantenbal’ aan het opbouwen, voor een komende expositie in Venray. En in één adem vertelt ze verder over Tanzania, de oudste mens en hoe de debutante verwijst naar de oorsprong van de mens. Hoe ze het leven overbrengt in haar beelden, of van het beeld in haar. Hoe ze over de bergen is geklommen tot drie wezens en met één daarvan heeft gedanst, als verzoening met de makers van de antieke rotstekeningen. Hoe ze veel heeft gereisd, altijd contacten heeft opgezocht én het gevaar heeft gezocht, want ze heeft geen zin zich aan regeltjes te houden. Het wordt nog spannend wat deze ‘debutante’ binnen het ABK gaat tentoonstellen, in de ‘Nieuwe Leden Tentoonstelling’, in november dit jaar. Maar het zal zeker bruisen en borrelen van energie, en als curator zal ik sommige beelden schrap moet zetten tegen de hare. Ik zie er naar uit.
(15-12-2010)
(Bezoek vooral Fardou's website: http://www.fardou.net/Fardou_Keuning/Welcome.html)