 |
Er is nog een versie van het huis. Deze is van terracotta. Het bestaat uit twee delen die aan de achterzijde en op de grond aan elkaar zijn gevoegd. Plakken aarde, voorzichtig haaks omgebogen en vervolgens op hun kant gezet. Het materiaal doet zich weerbarstig voor, niet zo buigbaar als het ijzer. Toen de klei droog genoeg was en niet meer buigzaam, konden er vormen uitgesneden worden. Die openen het huis. | |
 |
Er is nog een terracottaversie. Die bestaat uit drie delen. Het aaneenvoegen door middel van niet zichtbare lassen, zoals in het huis van ijzer, is hier niet mogelijk. De drie delen zijn geprefabriceerd en toen in elkaar geschoven. Net als bij het vorige huis zijn de plakken klei in drieën gebogen, als opengewerkte U-vormen. | |
 |
Op deze foto van bovenaf, het felle Spaanse licht speelt zijn eigen spel, is de openheid van het huis nog beter te zien. Het is als een schelp die zich liggend op de grond geopend heeft. Twee tegenover elkaar hangende dakdelen zorgen voor voldoende schaduw en de wind kan vrijuit door het huis. De dichter die hier woont is geen kluizenaar.
(volgende keer: ruimte) |
Ruimte, Chillida en Caro 14
- Gegevens
(Leestijd:
1 - 2 minuten)
Mijn reacties
Abonneren