We dronken koffie en spraken over kunst. Hoe kunstwerken ontstaan en hoe ze verder gaan. Waarom ze worden gemaakt en wat ze laten zien. Of je kunt zonder de stad, en hoe je plek, die je inneemt in de wereld, van invloed is in het werk. Hoe die er in doorschemert.
Ze werkt altijd met ijzer. Daar heeft ze voor gekozen. Platen waarin ze snijdt en last. Ze dringt aan op vrijheid, op Picasso-achtige variatie. IJzer is de kleur, het hoekige, de geur, het roesten. Het gevecht, het chagrijn, het drama, en vooral ‘het ergens voor doen’. Ze maakt altijd een schets vooraf als leidraad en toont me er een. “Dat is geen schets”, zeg ik, “maar een uitgewerkt schilderij. Hang die straks maar bij het werk”.
En zo komen we op haar schetsontwerp dat ze heeft gemaakt, en waarvan ze het beeld gemaakt heeft dat nu in Asperen staat en straks in de nieuwe-leden-tentoonstelling komt in Leiden, bij Ars. Het is groep van 21 zuiver vierkante platen. Uit elke plaat is een onregelmatige vierhoek gesneden, zodat het gat van de eerste het erachtergelegen gat overlapt. Steeds kleiner, tot ongeveer in het midden, en dan naar achteren weer steeds groter. Als een op zijn zij liggende zandloper, maar dan on-rond. Fase heet het beeld. Ze heeft er een uitleg bij geschreven:
“Mijn uitleg achter dit beeld
De letterlijke betekenis van ontdekken is het dek (kleed) wegnemen.
Dat doe je in je leven/ontwikkeling. Je ont-dekt elke dag. Je bent altijd benieuwd naar
wat er komt, naar wat je nog niet weet. Je bent (als mens/als kunstenaar) op zoek, altijd.
Je staat eigenlijk ín de tunnel van platen, niet er vóór, want je hebt ook al wat áchter je.
Als je terugkijkt zie (herinner) je wat je hebt meegemaakt, gedaan, óntdekt. Als je vooruitkijkt zie je dat niet, misschien een klein beetje licht....Daar ga je naar op zoek. Je moet weer fases door, opnieuw nieuwsgierig, opnieuw ont-dekken. Je hele leven ben je daar mee bezig.”
Bezoek ook Alinda's website:http://www.beeld-bouwer.nl/