Beeldrijm Herman Lamers – Henk van Bennekum

Gegevens
(Leestijd: 2 - 3 minuten)
Wulk 350   HenkvB Zt 350
Wulk2 350Herman Lamers Wulk   HenkvB zt2 350Henk van Bennekum Zonder Titel
‘
zoekkaart schelpen 350Zoekkaart Schelpen Nederlandse MalacologischeVereniging  

Herman zijn schelp op de westerdijk lijkt nog het meest op de Wulk, de schelp linksonder op de zoekkaart van de Nederlandse MalacologischeVereniging.

Op de site van Herman schrijft hij: “Het beeld is een bronzen uitvergroting van de Wulk of het Trapgeveltje. De wulk is een sierlijk gevormde schelp uit de Noordzee met als basis een grote bolvorm die uitloopt in een rond trappenhuisje. De bolvorm aan de voorkant heeft aan de achterkant een kleine overkapping waarin een afgesloten poort.”

Dat is meteen een aanwijzing voor ons: we moeten er om heen lopen. En dat is het begin van het beeldrijm: ook om het beeld van Henk van Bennekum moeten we heen lopen. En in allebei de gevallen is de achterkant sterk verschillend van de voorkant. En toch zijn beide aanzichten deel van een en hetzelfde beeld. In spiraalvorm. Later zullen we nog eens spreken over Henk van Bennekums stalen zuil met openingen, maar nu lijkt het wel geïnspireerd door de zuil van de Wulk. Zonder Titel lijkt een sterk gestileerde Wulk uit de Hoornse Hop.

 Het bijzondere aan de afbeelding op de zoekkaart en aan de plaatsing op de Westerdijk is natuurlijk dat de schelp zuiver rechtop staat: rechtop zoals wij hem nooit in de natuur zullen aantreffen. Daarnaast is ook het formaat onwaarschijnlijk, zo’n grote Wulk wordt op aarde niet aangetroffen. En toch herkennen wij hem meteen als schelp van ons Noorzeestrand, laten we zeggen van de zee die ooit de Hoornse kust omspoelde.

“Doel van mijn werk is de betrokkenheid van de toeschouwer direct of indirect bij het beeld en de ruimte te activeren.  De aspecten “tijd” en " de aanwezigheid" zijn belangrijke conceptuele aspecten in mijn werk geworden.” Schrijft de kunstenaar.

Dat is met De Wulk aan de Hoornse kust zeker gelukt. Nog steeds spoelen veel schelpen uit de voormalige Zuiderzee aan op onze kust en De Wulk staat dan ook symbool voor onze verbondenheid met het water. Hij staat boven op de dijk om ons eraan te herinneren wat er allemaal daar onderaan de dijk, in het water, te vinden is. En niemand van ons kan het vergeten zijn, hoe we de zee hoorden ruisen, als wij als kind ons oor tegen een wulk hielden. De tijd is tijdloos, zegt dit beeld en de aanwezigheid van het water zal er altijd blijven, hoeveel dijken je ook bouwt.
Mijn reacties Abonneren

1000 Resterende tekens