7.1 Sepehr Maghsoudi – TIME

Je kent hem toch wel hè, Sepehr Maghsoudi.

Hij heeft zijn atelier in het Verkadegebouw aan de Muntstraat. in Hoorn

Er staat heel vaak zo’n klapbord buiten voor de deur, met foto’s van allerlei creaties.

Met heel veel kleur.

Ergens stond vermeld dat hij met zijn vader vluchtte uit Iran, toen hij 12 jaar oud was.

Iran heette vroeger Perzië.

Hij zegt zelf dat Perzië altijd zijn inspiratiebron is.

Wat weet zo’n joch nou van zijn roots?

Nou ja, dat hier heel anders is, dat zal wel, vooral het weer.

Dit jaar, in 2025, presenteert hij zijn 25^e collectie.

Die heet TIME.

Het Westfries Museum in Hoorn noemde zijn tentoonstelling ook TIME, naar Maghsoudi ’s collectie.

TIME en TIME twee keer, 2025 en 25, twee keer 25.

Mystiek.

Dat is niet zweverig of zo, maar innerlijk open.

Dat je toegeeft dat je innerlijke wereld anders is dan de echte wereld.

Dat er meer is tussen hemel en aarde dan je kunt begrijpen.

Dat hij dat wil verbinden: wat hij voelt en mooi vindt met prachtige stoffen waar hij wat van maakt.

Prachtige stof is voor hem niet alleen damast, maar ook schapenwol en geitenhaar en hennep.

De stof waarvan TIME is gemaakt is niet zo duidelijk, maar de gekleurde lijkt wel wat op zijde en de witte op dikke katoen of hennep.

Mannenmode

De collectie Time bestaat  helemaal uit mannenmode. Dat zie je bijna nooit.

Gevaarlijk hoor, wie durft dat te dragen?

Hij maakte van zijn openingsshow een rituele bijeenkomst met zichzelf als sjamaan op een podium.

Zie je wel, mystiek.

De collectie TIME staat nu opgesteld op de begane grond van het museum, de ‘collectie 13’ (evenzeer de moeite waard) staat op de verdieping.

Van de openingsshow van TIME in de Amsterdamse Posthoornkerk is een mooie video te zien op YouTube en op Sepehrs eigen website, met veel foto’s,

 Uit Rituelen

Een aantal mannen in gewaden van witte stof vormt een kring rond een van hen, die om de beurt elk met rode en blauwe verf, vegen geeft boven op hun borst.

Sommigen dragen zilveren of andere glimmende versierselen op hun hoofd.

Na deze rituele verfact komen andere modellen op, nu in pakken van dunne stof, bedrukt met de kleuren van zojuist.

Hun gezicht is beschilderd met roze en blauwe kringen rond hun ogen, geschilderde brillen zonder montuur.

Een enkeling draagt een wollen maliënkolder, een andere een wollen helm, in dezelfde kleuren.

Sommigen van hen dragen een glitterslip over hun lange broek heen.

Als een soort mannelijk décolleté.

Alle pakken dezelfde horror vacui: geen millimeter stof zonder verf.

De witte uitvoering is net zo indrukwekkend als de gekleurde.

De witte jas draagt een zekere innerlijke waardigheid uit, de gekleurde uitvoering  verwijst naar de uiterlijke - maatschappelijke status van de drager.

Uit tradities

Dit kostuum zou gedragen kunnen zijn door de sjah van Perzië. Het is er deftig genoeg voor.

Het lijkt niet gemaakt om dagelijks aan te trekken maar om te dragen bij bijzondere gelegenheden.

Het is zelfs zo luxueus en fraai van kleur en stof dat het eigenlijk alleen maar gedragen kan worden door de gastheer van een belangrijke bijeenkomst.

Heeft het ook niet de look and feel van de Perzische mode?

De geschiedenis van de mode in Iran is net als het Perzische rijk onmetelijk.

Als je spreekt over ‘Perzische afkomst’ als inspiratiebron zeg je dus niet zo veel.

De kaftan (overjas) is misschien het eerste kledingstuk waar wij dan aan denken.

De meeste kledingstukken in deze show zijn een gestileerde versie van de kaftan, een overjas die beschermt tegen invloeden van buiten en iets uitstraalt over zijn drager.

Zonder duidelijke afbeeldingen kun je niet vertellen hoe deze collectie er precies uitziet.

Dus hoe zou het zijn om dit pak aan te schaffen bij Sepehr Maghsoudi?

Hij zou je het waarschijnlijk zelf willen brengen om het aan te passen of te corrigeren in zijn atelier.

Zoals een kunstschilder graag ziet waar het schilderij komt te hangen.

Hij zou je wijzen op de bijzondere manier waarop het gemaakt is van reststoffen, die opnieuw bedrukt zijn met kleurenprints, omdat hij nu eenmaal vindt dat ook mode ‘circulair’ moet zijn.

Hoe restanten van de show verwerkt zijn  in details van de jas,  in de voor- en achterpanden en aan de zijkant in de mouwen. Alle reststukken worden hergebruikt.

Hij zou je ogen openen voor de patronen die zich aftekenen en die je gaat leren herkennen, en minsten zo belangrijk, ziet terugkeren in andere modellen van deze collectie.

Zijn enthousiasme zou aanstekelijk werken en terwijl je jezelf monstert in de spiegel, valt je op hoe chique de snit is van het strenge ontwerp.

Gestrekt rechtop staan nu.

Ik mag er zijn.

TIME in het Westfries Museum in Hoorn nog tot en met 1 juni 2025.