Ook dit jaar is er weer een indrukwekkende tentoonstelling op het Lange Voorhout in Den Haag: Den Haag Sculptuur 2010. Wij bezochten de tentoonstelling al op 15 juni jl. en maakten toen deze foto's terwijl we de werken en beide kunstenaars uitvoerig bespraken. Laat u er eens rondleiden door een van de professionele 'Meninas' van de kunst: of 06-42109757
- Details
Is er wel te zien wat ik denk te zien ? Een kaal geschilde boomstronk die op zijn kop staat, de splitsing van stam naar takken beneden, in wankel evenwicht gehouden door een smalle tak die ook weer gesplitst rust tegen de vloer. Of zijn het drie boom/wortelstronken in elkaar gemonteerd met gladgestreken, donkere lijm? De bovenste v-vormig uitlopende wortelstok draagt een snoer van aan elkaar geregen harde, puntige zaden. Dit snoer hangt neer over de bodem van een omgekeerde fles, die met zijn hals op een flessenhals onder hem staat, van een fles die met zijn bodem op de bodem van een omgekeerde fles rust, die op zijn beurt op een flessenhals rust van een fles die op de grond staat. De stronk lijkt een swingend dansje op te voeren voor de stijve flessentoren, terwijl ze de ketting wulps over de flessen laat zakken. Twee flessen, en nog eens twee flessen, en een ketting en een boomstronk en een wortelstok met twee uiteinden en nog een stok met twee uiteinden. Alles even wankel.
- Details
17 april: Jan Mors en Salon # 18 van Galerie Wegert & Sadocco
Jan Mors wil graag met u het thema ‘De Verzoening’ bespreken, tijdens een envoudige maaltijd in zijn atelier in Oude Niedorp. U bent van harte welkom te midden van zijn werk over zijn werk na te denken en daarop te reageren.Het gesprek met Jan wordt in goede banen geleid door Wilma Wegert.
Deze 18e Salon van Wegert & Sadocco vindt dit keer - bij wijze van uitzondering - plaats in Jans atelier.
- Details
Jan Mors: Monument van de Verzoening (4)
Goede vrijdag 2 april: feestelijke opening in galerie Wegert & Sadocco in Winkel, om 20:00 uur van de tentoonstelling: Jan Mors - Monument van de Verzoening. Vanaf zaterdag 3 april a.s. loopt parallel hieraan een tentoonstelling in het atelier van deze beeldend kunstenaar aan de Zuiderweg 8 in Oude Niedorp. Jeroen Damen houdt een inleiding.
Jan Mors schildert al sinds zijn jeugd, maar ging pas op latere leeftijd studeren aan de Rietveld Academie. Het bouwbedrijf, waarvan hij de oprichter was, eiste jarenlang zijn tijd op. Voor hem waren dit echter geen twee gescheiden werelden: het opbouwen van een bedrijf van de grond af aan zag hij ook als een vorm van kunst. Sinds 1994 is Jan Mors full-time kunstenaar.
De afgelopen twee jaar heeft hij zich uitvoerig in het thema ‘verzoening’ verdiept. Twee bronnen zijn daarbij voor hem van belang: het leven van hemzelf, de kunstenaar en de geschiedenis van de kunst.
- Details
|
|
21 maart 2010 |
- Details
Na ons bezoek aan de tentoonstelling Kandinsky en Der Blaue Reiter, slenterden we door het overige, overvolle aanbod in het Haags Gemeentemuseum. Per toeval kwamen we zo terecht in de tentoonstelling 'Voici-Paris' over haute-couture, mode waarin het museum altijd al goed was. De aankleding van de tentoonstelling is groots en stylish, met een flinke humoristische knipoog. Zoals hiernaast is te zien aan dit model dat zichzelf uitgebreid bewondert in de hoekspiegels, geflankeerd door een prachtig bloemstuk op 19e eeuwse zuil en omkranst door een cirkel hagelwitte slakken, die vloer en muren bekruipen.
- Details
De tentoonstelling is samengesteld door Rudi Fuchs en er is een tekstblad bij van Maarten Bertheux.
De kunstenaars zijn: Adam Colton, Michael Jacklin, Jos Kruit, Piet Tuytel, Leo Vroegindeweij, Jan Maaskant, Avery Preesman, Peer Veneman, Shinkichi Tajiri en Jeroen Henneman.
Tien nederlandse beeldhouwers uit de top twintig van ons land, de meeste nog in leven.
- Details
Of Jan vorig jaar (2009) toevallig iets heeft opgepikt van de maand van de filosofie weet ik niet, maar het thema was toen ‘verzoening’ en dat was iets waar niet veel filosofen ‘iets mee hadden’. ‘Saai’ was een veelgehoorde klacht en er waren spannender thema’s mogelijk geweest zoals bijvoorbeeld ‘verraad’. (Natuurlijk ingegeven omdat verraad en verzoening iets met elkaar te maken hebben.)
Wat is verzoening? vroeg de filosoof Ad Vennix zich af in een publiekslezing op 1 april (!) van dat jaar. En hij antwoordt zelf: ‘niet de overbrugging van willekeurig welke tegenstelling, maar het herstel van een oorspronkelijke eenheid, die ongelukkige wijze of ten onrechte gebroken of geschonden is.’
- Details
Niet alleen omdat je niet aan de tijdgeest kunt ontkomen,maar vooral natuurlijk omdat het ook hartstikke leuk is om mee te gaan met alle nieuwe trends is Mandarte begonnen met twitteren. Je kunt ons volgen op: www.twitter.com/MandarteHoorn. Om op te warmen heb ik op Twitter een fotootje geplaatst dat Ine mij toestuurde. Er is op te zien hoe wij als museumgroep ons buigen over een beeldhouwwerk van Rob Voerman in het Cobramuseum in Amstelveen. Ik ben erg benieuwd of er veel getwitterd zal gaan worden, maar u bent nu alvast uitgenodigd om tegen Mandarte aan te gaan kwetteren. Er wordt naar u geluisterd en u kunt antwoord verwachten!
- Details
|
|
Ook zo verward teruggekomen van de Artfair? Zo veel kunstwerken, zo veel namen, zo veel galerieën, zo weinig stromingen,zo veel onduidelijk, zo weinig tijd, zo geen sculptuur? Behalve dan Maartje Korstanje met een paar overtuigende dinosauruskoppen aan de wand van galerie Upstream, die ook iets te maken schijnt te hebben met Rob Voerman die nu een indrukwekkende tentoonstelling heeft in het Cobramuseum in Amstelveen. Of moet ik show zeggen in plaats van tentoonstelling? Want dat is wel een van de opvallendste kenmerken van deze Artfair: the show must go on en er is weinig ruimte om even 'intiem' te zijn met het kunstwerk. Hoe moet je in die kakafonie eigenlijk tot een keuze komen? |
- Details
|
|
Het thema waarin Jan Mors zich nu alweer zo’n twee jaar verdiept is ‘verzoening’ en de tentoonstelling zal als titel dragen: Monument voor de verzoening. |
- Details
|
|
Aan de 1e Constantijn Huygensstraat in Amsterdam ligt een nieuw gebouw. Wanneer je het vanaf enige afstand ziet valt op dat er iemand boven op een ladder staat, een eindje buiten de gevel, boven de straat. |
- Details
CyanKali 2005 |
Het eigen leven van de geschiedenisCyan-Kali is vorige week vrijdag de eerste die mij hartelijk welkom heet in de tentoonstelling in het Groninger Museum. Ze danst een uitzinnige dans op een afvalberg vol schedels, botten en vergane planten. Ze is helemaal lijkkleurig, op haar dansende benen, voeten en een gedeelte van haar middel na, die fel rood en diep blauw gekleurd zijn. Door die kleuren op haar onderlichaam wordt haar stampij nog razender. Er is zelfs bloedrode vloeistof langs haar benen omlaag gedropen op de knekelberg. |
- Details
De 53e Biënnale van Venetië is voor ons alweer de 16e die we op rij bezoeken. De stad voelt langzamerhand als een tweede thuis. Ook nu weer was ze goed voor ons met elke ochtend een stralende zon, en aangename, na-zomerse temperaturen. We vervielen alweer snel in oude gewoonten: opstaan, cafè met een dolce, en aan de gang: 77 landen en 44 stadslocaties wachten op ons. En we zijn benieuwd wat Daniel Birnbaum van zijn thema 'werelden maken' heeft gemaakt.
- Details
|
|
Volgens de achterzijde van de catalogus is Javier Marín één van de meest vooraanstaande beeldhouwers van Mexico. Zijn werk is te zien geweest in Mexico City, Parijs, Madrid en op de Biënnale van Venetië. Hij wordt in één zin genoemd met de Spaanse Barok en de precolumbiaanse cultuur van Maya’s en Azteken. |
- Details
Lees meer: De ruïneuze schoonheid van nostalgie: Javier Marín op Den Haag Sculptuur
 Evan HollowayNever Good Enough |
Op het strand van De Panne, aan het begin van onze derde dag, tijdens de enige uren druilerig weer die we hebben gehad, troffen we dit grijze transparante gaasdoek aan, dat stilletjes wiegde in de zachte wind. Het transparante gaas vormde grillige patronen rond de letters die nu al beginnen te vergaan. Het is vreemd om dit beeld te zien: een transparant schilderij met woorden erop geborduurd, gaas in de vorm van een Vikingzeil, en een tekst die steeds diepzinniger wordt naar gelang je langer kijkt en steeds veelzeggender naarmate de zee zichtbaar wordt door het gaas. |
- Details
|
|
Op de valreep naar Beaufort kijk ik nog even achterom naar een prachtig voorjaar. De komende dagen wordt het goed in België, net als drie jaar geleden, toen we er om dezelfde tijd waren. Ook toen wisselvallig weer, veel wind, zand in ons haar, af en toe een bui en prachtige kunst, natuurlijk afgewisseld met een lekkere wafel, een groot glas thee en aan het eind van de dag een goed glas wijn. Kunst is geen luxe maar af en toe voelen we ons op vakantie en maken er een klein feestje van. En we zijn niet de enigen zoals de vaak overvolle restaurantjes ons duidelijk maken. Beaufort03 heeft 30 nieuwe kunstwerken aan de zeereep voor ons in petto, en we verheugen ons er danig op. |
- Details
De man die de wolken meet (1998)
Jan Fabre
Siliconbrons 386 x 80 x 45 cm
In Amsterdam is op het dak van het gebouw van Christie’s een beeld geplaatst. Het heet De man die de wolken meet. Of het beroemde veilinghuis hiermee verwijst naar de kredietcrisis weet ik niet. Feit is dat deze man intussen op een aantal plaatsen de wolken heeft gemeten: in België, op het dak van het S.M.A.k. in Gent, op het dak van De Singel in Antwerpen in Duitsland, bij de Kunstverrein van Hannover en nu in Amsterdam. Het beeld is gemaakt door de Belgische kunstenaar Jan Fabre.
- Details
Zondag 28 januari 2009 organiseerde Mandarte haar eerste salon.
Wat is een salon? Vroeger, toen ik een jaar of zeventien was, schreef ik gedichten. Elke dag wel eentje. Ik deed dat samen met drie kameraden op school. Samen maakten we dan eens per kwartaal een dichtbundel van ons werk, met tekeningetjes en verzen, en zetten die over op stencil. Dan hielden we een huiskamersalon bij een van ons thuis, waarop we aan elkaar en aan de genodigden onze gedichten voorlazen. Daarna kletsen we met iedereen na over onze gedichten, en vaak over alles wat van belang was in het leven. Een van ons drieën ging in de week na de salon onze gestencilde bundels op zondagmiddag uitventen in het dorp waar wij toen woonden. Zo verdienden we ook nog wat.
In de loop van de tijd ontwikkelde ik mij van een maker tot beschouwer, met een sterke voorkeur niet voor literatuur, maar voor beeldhouwkunst. Ik maak geen beelden, ik spreek over beelden, ik geef beelden taal.
- Details
Zondagmiddag 25 augustus sloot de Nederlandse Kring van Beeldhouwers met een zogenaamde ‘finissage’ de tentoonstelling af, die zij had georganiseerd ter viering van haar 90-jarig bestaan, in Pulchri Studio in Den Haag. De tentoonstelling is gedocumenteerd in een fraaie catalogus, op het aloude A5 formaat waar De Kring in haar beginjaren zo veel mee werkte.
- Details
Pagina 12 van 13
- U bevindt zich hier:
-
Start
- Weblog