|
|
Het narcoticum van onze tijd heet ‘snelheid’ staat er in keurige letters geschreven op een deur, die met schoolbordverf is behandeld. Daaronder schuivend tergend langzaam krasdia’s uit de 70er jaren langs, terwijl Hans trompet speelt als echo op muziek die ergens anders vanuit de ruimte klinkt. Een filmloop uit de beginjaren van de automobiel, herhaalt in het huisje eindeloos een racewagen, die in de strobalen langs het circuit terechtkomt. Intussen omwikkelen Jan en Silvia het houten Dwaal Huis met folie. Een performance van trage acties, die, integraal gefilmd door Bert, dadelijk op de Facebook pagina ‘Dwaal Huis’ zal verschijnen. (https://www.facebook.com/dwaal.huis) | |
 |
‘Er is geen stilstaan meer bij de dingen’, zegt Jan Mors. ‘De eis van de snelheid verhindert het aandachtig kijken, waar wij onszelf ook aan schuldig maken. Binnen no time staat dit op facebook en straks is de hele installatie weg’. Vandaag zal ik er naar zoeken: naar Dwaalhuis of Dwaal Huis of dwaal.huis | |
 |
Silvia (3ejaars Rietveld) is al eerder langs geweest en voert een project uit naar Luceberts ‘alles van waarde is weerloos’. Van haar is het idee om het Dwaalhuis te omwikkelen met speciaal door haar ontworpen tape waarop staat: ‘fragile – handle with care’. Jan en Hans bedachten om daar eerst folie onder te doen en nodigden haar uit om de performance met hen samen uit te voeren. | |
 |
En zo wordt dit Dwaalhuis, dat straks onvermijdelijk zal worden afgebroken, ingepakt in folie en tape, die het moeten beschermen tegen afbraak en verval. Om het te behoeden voor de totale verdwijning wordt het gefilmd en zal als een van de miljarden getuigenissen van de mensheid, een plek vinden in de hectare grote servervelden van deze eeuw. Maar de aanwezigheid, hier in dit Bergense huis, zal nooit herhaald worden. | |
 |
Het brengt ons bij de tentoonstelling dit jaar, in het kader van de Biënnale van Venetie, in de Fondazione Prada: “When Attitudes Become Form: Bern 1969/Venice 2013″. Jan is onder de indruk van de precisie waarmee alles uit die tijd is nagebouwd in Venetië. Was het aandachtig kijken er toen nog, zonder de eis van de snelheid van nu? Of is de eis van de snelheid er al eeuwen? Vanzelfsprekend komen we niet uit de thematiek, maar het brengt ons wel bij de vraag: Wat doet dat tegenwoordig op de kunstmarkt, zo’n dwaalhuisperformance? En wie koopt het dwaalhuis op? De tijd – als die ten minste niet te snel voorbij gaat - zal het leren. |
|
| Het Dwaalhuis zal misschien nog verder dwalen en in de kersttijd terecht komen in Alkmaar, Hal 25. Zullen we erbij aanwezig zijn? |
Abonneren
Rapporteer
Mijn reacties