ABK Nieuwe-leden: Claus-Pierre Leinenbach

In februari zocht ik Claus-Pierre op in zijn atelier, waar hij werkt aan het beeld ‘Winterreise’. Een verassende man die werkt als steenhouwer in Duitsland, en in zijn Zwaanshoekse atelier ‘vrije’ beelden maakt van nylon panty’s. Die verknipt hij en naait ze in lagen over elkaar heen, over een gelaste of polystyreen vorm, waardoor de fraaiste kleuren ontstaan. Hij werd toegelaten op de Rietveld Academie, vertelt hij, vanwege zijn flexibele en avontuurlijke houding. Hij begon met schilderen en vond het leuk om allerlei materialen uit te proberen en ontdekte per toeval het nylon. Het werd een diep psychologische ervaring voor hem die zijn kunstenaarschap bevestigde en blootlegde waar het voor hem in de kunst om gaat: “hoe je jezelf beschrijft met materiaal. Het gaat niet om wat je maakt, maar hoe je het maakt.”

Tegenover de weerstand van de natuursteen ervaart hij hoe dit materiaal de grens verlegt, de grens vloeibaar maakt. Dit hoort bij een continu voortgezet zelfonderzoek, zoals blijkt uit het beeld hiernaast met als titel ‘selfprofessed’. Het is een enorm groot hoofd, ongeveer drie keer zo groot als een normale kop. De panty’s zijn in stukken aan elkaar genaaid en over elkaar heen gemonteerd. “Dat is de schilder in mij”, zegt hij, “die opbouw in kleurlagen”. De vormen die ingesnoerd opbollen en de pantyhuid onder spanning zetten zijn echter niet zomaar meerlagige kleurendragers: ze zijn verontrustend. Ze verwijzen naar sex en erotiek, naar het leven en de dood. Ze verhalen van iets onder deze huid, die hier en daar enig doorzicht geeft naar de lagen daaronder, maar uiteindelijk steeds doffer wordt en de ziel daaronder verborgen houdt.