Dageraad

Het beeld De Dageraad is onderdeel van het ensemble dat nu als titel draagt Tombe van Lorenzo de' Medici.
Ze bedekt een van de vier muren van de zogenaamde Nieuwe Sacristie van het San Lorenzo kerkencomplex in Florence.
Tegen de muur ertegenover is nog zo’n tombe te vinden: die van Giuliano de’ Medici.

Allebei de tombes hebben twee liggende beelden op de sarcofaag: in totaal zij er dus vier liggende figuren. Zij verbeelden de Dag, de Nacht, de Dageraad en de Schemering.
Twee mannen: Dag en Schemering en twee vrouwen: Nacht en Dageraad. In het hier volgende stukje wil ik me bezighouden met De Dageraad.

Daar heb ik maar een speciale reden voor: ik vind haar het aantrekkelijkst. Dat is belangrijk omdat ik het beeld nu eens goed wil bekijken en daar nogal wat tijd aan zal besteden. Maar er is een grote kans, dan ik al kijkend op vergelijkingen met de andere beelden zal uitkomen. Aantrekkelijk is hier trouwens een raar woord: eigenlijk vind ik haar helemaal niet aantrekkelijk maar ze is het minst wereldvreemd. Bovendien is ze het enige beeld met iets geopende mond. Dat doet me denken aan de discussie die Winckelmann ooit voerde met Lessing, over de geopende mond van Laocoön. En Michelangelo kende dat beeld goed, hij was aanwezig bij de ontdekking ervan en ooggetuige toen het werd opgegraven. Maar daarover later meer.