De volgende trits studiekringen, die maandag alweer begint, gaat over de Tangdynastie in China. Aanleiding is natuurlijk de huidige tentoonstelling in het Drents Museum in Assen. Die belooft veel maar is wel een behoorlijk eindje weg. Dus vragen we ons af: wat moeten we eigenlijk weten voordat we erheen gaan, om er zo optimaal mogelijk te kunnen genieten? Wat weten we eigenlijk van China en van de Tangdynastie?
Dus houden we eerst een voorbereidende les. We zoeken informatie op Internet over de tentoonstelling en gaan daarmee aan de slag. Het verhaal over de Tangdynastie gaat voornamelijk over één stad. Waar ligt die,vragen we dan, hoe oud is ze, hoe groot, wat voor mensen wonen er, waar leven die van, wat geloven ze? Waarom is juist deze stad gekozen? Zo boren we ons dieper in de materie. Deze stad was lange tijd het centrum van de Tangdynastie. Oh, vandaar. En wanneer was dan de Tangdynastie? Aha, rond 900 na Chr. In de tijd van onze vroege middeleeuwen, toen er bij ons nog van geen Renaissance sprake was. Trouwens, wanneer leefde Marco Polo ook al weer, heeft hij de kunstvoorwerpen van de Tangdynastie gekend? Was er al uitwisseling tussen China en het Westen in die eeuwen, hebben ze elkaar al beïnvloed?
Kun je antwoorden op al die vragen krijgen door de voorwerpen in de tentoonstelling aandachtig te bekijken? Vast niet. Wel duiken er smeuïge verhalen op, over de eerste en enige vrouwelijke keizer van China ooit, over courtisanes, hofintriges en oproerkraaiers. Minder over de gewone mensen, want van hen is weinig bewaard gebleven, althans, wat de moeite van het tentoonstellen waard is. Zo ging het natuurlijk overal in de antieke wereld. We kennen reeksen namen van heersers en legeraanvoerders, een enkele schilder en dichter, muzikanten en beeldhouwers meestal helemaal niet.
Keramiek uit de Tangperiode is beroemd, maar de makers hebben geen naam. Laat staan dat we weten wie de boeren waren, de soldaten, de broodbakkers, de moeders, de schoonouders of de kinderen. Dus behelpen we ons met de voornamelijk politieke geschiedenis die meestal wel is te reconstrueren uit allerlei geschreven bronnen: De tangdynastie regeerde van puntje, puntje, puntje, tot en met … over gebied zus en zo, met als hoogtepunt de regering van keizer die en die. Dichter … schreef een loflied op de hertogin van…, die via slim intrigeren haar bastaardzoon … op de troon wist te manoeuvreren, en er voor zorgde dat vier van zijn bijvrouwen hem een zoon schonken. Ja, ja, waren we er maar bij geweest, het klinkt zo mooi. We maken ons een voorstelling als de Koninklijke sprookjes die we op televisie voorgeschoteld krijgen. Maar televisie hadden ze toen niet. Erbij zijn was er niet bij. Voor ons nu ook niet, maar de afstand lijkt wat kleiner dan toen. Of heb ik dat maar gedroomd?